Over plas en sprongetjes
Sterre begint langzaamaan in haar 4 maanden sprongetje te geraken. Wie wil weten wat daar de symptomen van zijn moet maar eens googlen op 4 maanden dip of oei ik groei. Het schijnt ook dat dit een lang sprongetje is, 4 weken is geen uitzondering. Het begon vanmorgen met huilen. En drinken. En huilen. En drinken. En huilen. Ik besloot haar toch maar op bed te leggen, honger kon ze niet meer hebben en ik had alle troostdingen al geprobeerd maar ze werd niet stil. Ze huilde overigens ook niet echt overstuur, meer jammerend. Dus vingers in je oren en hopen dat het ophoudt. Dat deed het. Ze was vertrokken naar dromeland. Toen ze een uur later wakker werd en ik haar rompertje los deed om op het potje te zetten, zag ik dat ik te laat was. Door de luier scheen een bruinige gloed: poep. En niet zo’n klein beetje ook! Ik geloof dat ze de hele week niet poepen wel heeft ingehaald. De rest van de dag bleef ze een beetje mopperen. Afgewisseld met gezellige momenten waarop ze schaterlachend lag te spelen. En tussendoor heeft ze nog regelmatig keurig op het potje geplast. Maar als je zindelijk moet worden, gaat er ook wel eens wat mis. Ik had haar luier afgedaan en was met haar op de vloer gaan spelen. Sterre maakt tegenwoordig kruipbewegingen, zonder nog vooruit te komen. Ik had gelezen dat je dat rond deze leeftijd beter kon laten oefenen zonder luier of kleren aan, dus vandaar. Ineens begon ze te lachen en ik dacht eigenlijk dat ze mij erg grappig vond. Tot ik een plasje zag op de laminaatvloer. Ik draaide haar van haar buik op haar rug en jawel hoor, haar hele rompertje was drijfnat! En een lol dat ze had! Ach, met een doekje is het zo weer opgeruimd en de wasmachine is ook geduldig. De rest van de dag hadden we geen ongelukjes meer. Tot papa haar ’s avonds aan het masseren was op bed. ’t Was wel een beetje zijn eigen schuld, want ze had gedronken, een droge luier en nog niet geplast. Dikke kans dus dat het er nog uit moest. En jawel hoor, daar ging het plasje… Zo op het dekbed. Gelukkig wel aan de kant van Maik, hihi.
No Comments