Overgeven
Ik zag het al meteen toen ik Sterre van het kinderdagverblijf ging ophalen gistermiddag. Ze was in een rood rompertje van huis gegaan, ze zat in een roze rompertje toen ik aan kwam. Het verhaal dat ik te horen kreeg was als volgt: Sterre wilde niet naar bed, maar moest toch. Ze ging huilen, huilen werd krijsen en tot slot was ze overstuur. Ze lieten haar lekker hysterisch doen, in de hoop dat ze toch in slaap zou vallen, tot ze opeens gerochel hoorden. Ze was zo overstuur geweest dat haar hele lunch eruit kwam. Alles zat onder. En dus ook haar rompertje. Al tijdens het verschonen had ze weer praatjes, maar ze moest toch terug naar bed. Dit keer bleef er wel iemand bij haar zitten en uiteindelijk viel ze in slaap. Het arme kind. Ze lijkt zo schattig, maar het is echt een driftkikker hoor. Gelukkig had ze dat circus dus al op het kinderdagverblijf gehad, hier thuis ging ze zonder problemen slapen en hadden we ook eindelijk weer eens een goede nacht. De ochtend begon gewoon pas om half 8, zoals dat hoort en ik voelde me een stuk beter dan de afgelopen 2 dagen!
No Comments