“Wat is er nou allemaal aan de hand?”

“Wat is er nou allemaal aan de hand?”

Ik stond onder de douche en Maik kwam even binnen om met mij te overleggen wat de planning voor de dag zou zijn. Sterre was beneden aan het spelen. Dat overleggen werd eigenlijk een discussie, we waren het niet helemaal met elkaar eens over de volgorde waarin alles gedaan zou worden. Zonder dat we het door hadden, stond Sterre ineens tussen ons in en zei: “Wat is er nou allemaal aan de hand?” Ze had ons blijkbaar nogal pinnig tegen mekaar horen praten en was de trap op geklommen om zich daar eens even mee te bemoeien. Maik en ik schoten meteen in de lag, bijdehand meissie. De dag was dus druk, toen we het eens waren over de volgorde gingen we op pad. Cadeautjes kopen, naar de kapper, nog meer cadeautjes kopen, Maik naar de kapper, ik naar huis met Sterre en Maik nog boodschappen doen. Het was spekglad op de stoep en straat, best eng om te lopen met je zwangere buik. Sterre viel op de terugweg in slaap in de wagen en heeft daar uiteindelijk nog 2 uur in geslapen. Ik kon een uurtje op de bank liggen lezen, terwijl ik gezellige trappeltjes in mijn buik voelde van ons kindje dat overigens bij de 20 weken echo is goedgekeurd. En nee, we hebben niet gevraagd wat het is dus we weten het echt niet. Ik gok op een knulletje, omdat ik vermoed iets gezien te hebben wat voor piemeltje kon doorgaan, maar ik weet het helemaal niet zeker. Misschien was het de navelstreng wel. ’s Avonds gingen Maik en ik uit eten, gewoon gezellig voor kerstavond en ook om te vieren dat de 20 weken echo in orde was. Het zijn enorm spannende weken voor ons geweest en het is prettig om daar even bij stil te staan. We brachten Sterre bij de buren die haar op bed zouden leggen. Na een heel gezellige avond met superlekker eten, gingen we de babyfoon ophalen. Daar bleek dat de kerstavond van Menno & Nicole iets minder rustig was verlopen :-) Sterre had de boel flink lopen rekken bij het naar bed gaan en had ook nog 3 keer geroepen. Twee keer voor flauwekul (ze wilde haar sokken aan en haar staarten uit) en 1 keer omdat ze in haar bed had geplast. Wat wel vreemd was, want ze had voor het slapen gaan gewoon geplast. Vanmorgen was Sterre even in paniek. Huilend liep ze op de overloop, blijkbaar dacht ze dat we nog steeds niet thuis waren. Gelukkig trok ze snel bij toen we haar riepen dat we gewoon in bed lagen. Na een kerstontbijtje op bed keken we de kerstshow van All You Need Is Love. Bij elk stelletje wat herenigd was zei Sterre: die heeft z’n mama gevonden! Grappig, zij kent natuurlijk nog niet dat gevoel van verliefd zijn, dus als een man en vrouw elkaar huilend in de armen valt kan dat niks anders zijn dan dat je je papa of mama weer gevonden hebt. Vandaag overdag doen we rustig aan. We hebben wat cadeautjes onder de boom liggen en ik ga alvast koken voor morgen. Vanavond zijn we uitgenodigd bij oom Danny en tante Annalee en morgen gaan we eerst naar mijn oma’s en eten we ’s avonds bij mijn ouders. Nu maar hopen dat het niet glad wordt en we een beetje normaal kunnen autorijden!