Regeldingen
Gentiaan Violet blijkt niet het wondermiddel waarop ik hoopte. De stipjes in Sterre’s mond zitten er nog volop en de steken in mijn borst zijn ook niet verdwenen. Moeten we toch maar weer aan de Daktarin en het spugen van Sterre maar op de koop toe nemen. Ik baal er enorm van, maar het is niet anders. Lastig is ook dat Sterre het smeren van de Daktarin in haar mondje veel minder goed toelaat dan toen ze nog kleiner was. Het is nu een ware worsteling (die ik meestal toch win, maar fijn is anders). Nou ja, het paarse tongetje is in ieder geval verleden tijd, want Gentiaan Violet mag je maar 4 dagen gebruiken. Gisteren hadden we een drukke dag. We hadden een heleboel dingen voor het huis te regelen: eerst naar de stucadoor, toen langs een vloerenzaak, tussendoor nog even een kopje thee bij Niky gedronken, dan naar Sjoerd en Petra en vervolgens om 4 uur hadden we een afspraak voor de keuken in Goes. Dat was maar goed ook, want de inmeter bleek van de week een foutje gemaakt te hebben. Er is ergens 10 cm kwijt dus nu moeten we morgen met spoed een nieuwe meting regelen, anders krijgen we straks keukenkastjes die niet passen. Het zal allemaal wel weer goed komen, maar het is wel een gedoe. Ineens realiseren we ons hoeveel er nog geregeld moet worden voor we over 3 maanden in ons nieuwe huis kunnen. Sterre gedroeg zich al die tijd weer voorbeeldig. Telkens als ze ergens anders wakker werd, keek ze vol verwondering rond. Beter dan een huilbaby waar je alsmaar mee rond moet lopen als je dat soort regeldingen te doen hebt. We waren pas half 8 thuis gisteravond en om 8 uur stonden Laura en Eddo al weer voor de deur. Avondeten voor Sterre hebben we dus maar overgeslagen, wel at ze een halve pruim. Het eten gaat trouwens steeds beter, ze heeft het slikken nu door en dus verdwijnt er een hoop richting buik. Leuk is dat. De nachten verlopen de afgelopen 2 dagen ook wel aardig, dus we mogen niet klagen. Moe ben ik toch wel, want slaapt Sterre goed, dan lig ik soms zelf wakker. Ik zit gewoon in een heel fout ritme en dat is niet fijn. De vele onderbrekingen ’s nachts beginnen toch wel hun tol te eisen. Morgen moet ik gaan werken, dus ik ben benieuwd hoe ik dat ga ervaren. Wellicht stort ik om 4 uur helemaal in. Ach, dat zien we dan wel weer. Ik heb stille hoop dat Sterre misschien een beter ritme gaat ontwikkelen als ik aan de slag ben. Op werkdagen is er dan toch een soort gedwongen regelmaat waaraan zij zich zal moeten aanpassen en misschien gaat het doorslapen dan wel vanzelf. Of is dat wishful thinking?
No Comments