Rummikub
Deze week is Sterre voor het eerst hele dagen naar school gegaan. Daar had ze geen zin in. Ze mopperde maandag erg en de juf vertelde dat ze na de lunch met haar jas aan klaar was gaan zitten om naar huis te gaan. Ondanks dat was het gelukkig verder wel heel goed gegaan. En dinsdag ging ze alweer met veel plezier ’s morgens. We merken wel dat Sterre erg moe is na een dag school. Met het mooie weer wil ze dan ook nog buiten spelen in de binnentuin, waar ze dan werkelijk om elk wissewasje in huilen uit barst van pure vermoeidheid. Lastig. Daarom douchen we haar tegenwoordig rond 5 uur al, zodat ze direct na het eten naar bed kan. Dat lijkt te werken. Elke avond wil Sterre een spelletje rummikub doen. Dat gaat al heel goed! Vanmorgen was het nogal hectisch met naar school gaan. Ik had gisteravond een misstap gemaakt toen ik van de bakfiets afstapte. Op het moment zelf voelde ik al meteen pijn in mijn knie, maar nog niet zo hevig. Ik dacht dat ik een spiertje verrekt had ofzo. Maar eenmaal thuis had ik al veel meer pijn en hoe later het werd, hoe meer pijn ik kreeg. Mijn knie was intussen dik en blauw. Ik heb geen oog dichtgedaan, dus ik wilde vanmorgen zo snel mogelijk naar de EHBO. Dat was nogal een gedoe, want ik kon niks dus Maik moest de kindjes aankleden en daarna naar het kdv en school brengen. Uiteindelijk waren we 9 uur in het ziekenhuis. Sterre vond het allemaal heel zielig en ging mij ook een beetje nadoen door op 1 been te lopen. Uiteindelijk bleek er een klein breukje in mijn knie te zitten. Dit zit op dezelfde plek als waar ik mijn knie ooit eerder brak. Er was even sprake van dat het geopereerd moest worden, maar later bleek de orthopeed toch te zien dat het botje niet helemaal los zat, dus dat het meer een scheurtje was, waardoor een operatie misschien niet nodig is en het hopelijk wat sneller herstelt dan een breuk die helemaal door is. Ik heb nu een drukverband gekregen en moet 2 weken met mijn been omhoog. Daarna hopen ze dat de zwelling weg is en ze kunnen zien of er nog meer beschadigd is. Dat was nu door vocht en bloed in mijn knie niet goed te zien/voelen. Beetje jammer, ik heb er flink de pest over in. Voor Maik ook pittig, want hij heeft het heel druk met zijn werk en moet nu alles alleen doen, omdat ik amper kan lopen. We moeten nog maar even zien hoe dat gaat. Ik slik nu paracetamol en gelukkig helpt dat voldoende om niet meer continue pijn te hebben. Ik hoop dat het snel beter gaat en ik wat mobieler wordt. Dit stil zitten is niks voor mij…
No Comments