Slapeloze nachten…
Grappig dat je als kersverse ouders ineens gaat vertellen hoe je nachten verlopen zijn. Alsof dat ooit iemand geïnteresseerd heeft. Maar goed, de nacht was redelijk. We kregen Sterre helaas weer niet in haar eigen bedje, maar in het grote bed bij papa en mama heeft ze toch zeker 5 uur geslapen. Niet achter elkaar natuurlijk, er zat nog wel een voeding tussendoor. Maar goed, zo uitgeput als gisteren voelen we ons dus niet. Daarom ben ik er rond 9 uur uitgegaan en heb ik zelfs mijn sportkleren aangetrokken om een tijdje uit bed te kunnen blijven. Het lopen gaat nu goed, als het maar niet te lang is, het zitten is nog altijd een drama. Maar als ik half op mijn zij zit is het voor even wel vol te houden. Maik en ik hebben Sterre samen in bad gedaan, haar droge huidje ingesmeerd met babyolie en haar mooie kleertjes aangedaan. Daarna hebben we haar oogjes schoongemaakt, want die zijn een beetje ontstoken. Met een steriel gaasje en gekookt water hebben we het pus wat weggeveegd. Ook hadden we een steriel gaasje nodig voor haar navel, want die had een beetje gebloed. Dat moeten we dus wel even in de gaten houden. Na het badje was Sterre helemaal soezerig en hebben we haar op de sit-fix op de bank te slapen gelegd. Ze heeft wel 3 uur achter elkaar liggen slapen en dat gaf Maik en mij de gelegenheid om iets voor onszelf te doen. Heerlijk, gewoon een half uurtje met de Viva op de bank. De poezen hadden nog geen kennisgemaakt met Sterre, en voor Noodles was dat vandaag nog niet zoân goed plan aangezien ze pas net weer een beetje aan de beterende hand is. Maar Chippy waagde de sprong op de bank en kwam Sterre uitgebreid begroeten door kopjes tegen haar hoofd te geven. Zo lief! Sterre vond het allemaal prima, ze gaf geen kik. Tegen 3 uur kwamen Pieter en Ester op kraamvisite. Tijdens de zwangerschap had Pieter het altijd gehad over de smurf in mijn buik, en het was dan ook een leuke verrassing dat ze met een hele grote smurf die cadeautjes aan zijn riem had hangen binnenkwamen. Gelukkig hoefden we die smurf niet te houden in ons kleine huis, maar de cadeautjes waren erg leuk. Daarna was het voor Sterre alweer etenstijd en gaf ze ons een voorproefje voor wat er waarschijnlijk vannacht weer komen gaat: krampjes, oprispingen en de hik. Al met al was ik dus een uurtje of 3 verder toen ze eindelijk weer, weliswaar op mijn borst, lag te slapen. Dat was het moment waarop Maik en ik besloten maar weer eens vroeg naar bed te gaan vanavond, waarmee we bedoelen direct na het avondeten. Gewoon lekker de tv aan en maar zien wanneer we in slaap vallen, want de nacht wordt vast en zeker weer zwaar. Maar ach, wat zijn nou die paar nachten op een heel mensenleven. Want er zal toch ooit wel een ritme ontstaan?
No Comments