Slapen en even naar de speeltuin

Slapen en even naar de speeltuin

Voor het eerst sinds Sterre zaterdag ziek werd, konden we vannacht een beetje bijslapen. Niet dat ze doorsliep, maar ze werd “gewoon” 2 keer kort wakker. Ik ben eindelijk een klein beetje bijgetrokken, voor zover je 4 nachten in 1 nacht kunt inhalen dan. Sterre was zelf nog wel behoorlijk moe. In de ochtend zat ze maar te piepen en te jengelen en in haar oogjes te wrijven. Eten wilde ze niet. Wel had ze veel dorst. We hebben nog wat geverfd en wat met de pannetjes gespeeld. Toen ging de deurbel. Joyce kwam nog voor Sterre’s verjaardag op bezoek. Sterre vond dat erg leuk, maar ze was overduidelijk teleurgesteld dat Lars er niet bij was. Gelukkig waren er cadeautjes, dat leidde de aandacht een beetje af. Na het uitpakken en dankjewel zeggen zei Sterre zelf dat ze naar bed wilde. Het was kwart over 11. Ik heb haar toch maar op bed gelegd, ze zou vermoedelijk toch niks eten met de lunch. Ze sliep lang. Ik ben om half 3 gaan kijken. Ze deed haar ogen even open en zei toen gelijk: nee! Ze draaide zich om en sliep verder. Er duidelijk nog niet aan toe om wakker te worden. Een half uur later deed ik nog een poging en toen werd ze wel wakker. Ik wilde niet dat ze langer ging slapen, omdat ze dan haar hele ritme weer zou verleggen. Eenmaal uit bed wilde ze wel een boterham. Ik kreeg er eerst maar 1 hap in, maar na een beetje proberen gingen er wat meer hapjes in. Uiteindelijk heeft ze ongeveer een halve boterham op. Wel veel rillen tussendoor, dat vind ik toch zo bijzonder. Ik vraag me telkens af wat dat betekent. Vindt ze het vies, wordt ze misselijk, heeft ze pijn, wat is het? Daarna zijn we naar buiten gegaan. Hier vlakbij is een speeltuintje en daar zijn we naar toe gelopen. Sterre hield het niet vol om het hele stuk te lopen, ik moest haar regelmatig dragen. In het speeltuintje wilde ze vooral veel schommelen. Ook even op de draaimolen en natuurlijk stil staan en naar andere kindjes staren. Na een poosje zijn we terug naar huis gegaan. Omdat het zulk lekker weer was, stelde ik voor om nog even op de binnenplaats te spelen. Ik had net een glaasje drinken, een tijdschrift en een stoel gepakt om me te installeren in de zon, toen Sterre bedacht dat ze liever naar binnen ging. Daar at ze 2 plakjes leverworst en ging ze knutselen met de nieuwe knutselspulletjes. Bij het avondeten kreeg Sterre voor de zoveelste keer een allergische reactie. Dit keer na het vasthouden en 2 tellen in haar mond houden van een vistick. Binnen een seconde zat ze onder de galbulten op haar gezicht en haar handjes. Zo zielig weer. Het was ook meteen weer afgelopen met eten. En daar baal ik van. Ik kan me zo goed voorstellen dat je niet meer durft te eten als je steeds van die heftige reacties krijgt. Het jeukt en brand als een gek, ze bleef krabben. Het arme meisje. Gelukkig trok het met een half uur weer weg. Daarna produceerde ze nog een potje vol buikloop (helaas nog steeds niet over dus, maar gelukkig niet meer iedere 10 minuten) wat wij in een potje schepten om morgen bij het ziekenhuis af te leveren. Hopelijk ontdekken ze wat al deze ellende heeft veroorzaakt. Wij hebben trouwens een boekje met allemaal Oud-Hollandse liedjes en tegenwoordig wil Sterre ipv voorlezen dat we het hele boekje doorzingen. Dat zijn ongeveer 50 liedjes. Prachtig vindt ze het. Ik moet steeds enorm lachen, dan hoor ik Maik weer al die liedjes om beurten zingen en de helft kent ie de melodie niet eens goed van :-)

No Comments

Post a Comment