Stiekem chips eten!
Ik had de dag van Sterre geruild waarop ze naar het kinderdagverblijf zou gaan deze week. In plaats van gisteren ging ze vandaag, zodat ik naar Delft kon om daar de verjaardag van Niky te vieren. Al bij het uit bed halen bemerkte ik dat Sterre weer de oude was. Ik werd begroet met een luid “hallo!”. Ook met het omkleden gaf ze geen kik en was ze alleen maar gezellig. De boterham ging er niet zo goed in, maar de sinaasappelsap wel en ze had ook zin om naar het kinderdagverblijf te gaan. Geen dikke tranen toen papa haar achterliet. Ook geen dikke tranen toen ik haar kwam ophalen. Wel kwam ze meteen enthousiast aangekropen, met een enorm zwarte broek van het kruipen. Thuis wilde ze natuurlijk eerst drinken en daarna ging ik haar spulletjes opruimen en het badje neerzetten. Het was nog bloedheet op het terras en spetteren in water vindt Sterre leuk. Terwijl ik daar mee bezig was, vond ik het opeens erg stil. Sterre zag ik niet meer. Ik trof haar aan in de keuken, bij een open kastje. Daar had ze een zak chips gevonden en mevrouw zat als een prinsesje chipjes te eten uit de zak. Ze keek me ondeugend aan. Toen ik haar vroeg of dat mocht zei ze meteen “ja!”. Helaas kon ik mijn lachen niet inhouden toen ik haar vertelde dat het stout was. Ze keek me daarna nog ondeugender aan. Ik vrees dus dat ik de chips voortaan een plankje hoger moet gaan bewaren. Er kwam geen protest toen ik de zak chips afpakte en terug in de kast legde. Ze ging vlot mee naar buiten waar ze nog even heerlijk kon poedelen in het kleine badje (waarvan de rand helaas alweer lek is, grmpf!). Ook het eten ging veel beter dan de afgelopen dagen, ze heeft wel 2 hele aardappels op! De broccoli was helaas minder in trek, na 2 happen hield ze het voor gezien. Een pruimpje wilde ze dan weer wel. En daarna lekker slapen.
No Comments