Stilte voor de storm?
Het is een heerlijk rustige periode. Alles lijkt op rolletjes te lopen. Sterre is het zonnetje in huis. Ze eet goed, slaapt goed, het gaat goed met het eczeem, ze is vrolijk, speelt lief, het gaat heel voorspoedig dus. De laatste weken wordt Sterre nog maar 1 keer ’s nachts wakker. Soms is dit om 3 uur, maar ook wel eens pas om 5 uur. Heerlijk. Zo voel je je een stuk meer uitgerust. ’s Morgens wordt Sterre pas wakker vlak voor of nadat onze wekker is gegaan. We staan dus met z’n allen tegelijk op, zijn allemaal fit en Maik en ik zijn goed op elkaar ingespeeld tijdens het ochtendritueel. Het gaat ons steeds makkelijker af om alles op tijd af te krijgen. Maar dit gaat natuurlijk niet zo blijven. Over een kleine week begint er een drukke tijd met veel klussen en verhuizen. Voor Sterre een grote verandering, een aantal weken weinig rust en regelmaat, zo nu en dan oppas in plaats van papa of mama om je heen en daarna opeens een heel ander huis en een heel andere slaapkamer. We zijn benieuwd hoe ze er op gaat reageren. Vandaar dat we het momenteel rustig aan doen. Vanmorgen heb ik Sterre lekker in bad gedaan, daarna hebben we samen gegeten en toen was ze eigenlijk al weer zo moe dat ze naar bed wilde. Ze sliep 2 uur achter elkaar en werd wakker toen het bijna tijd was voor het middageten. Eerst hebben we nog boekjes gelezen. Na het middageten zijn we eventjes de stad ingeweest. Sterre zat al snel te gapen en wilde drinken, dus lang duurde ons uitje niet. Thuis sliep ze twee-en-een-half uur! Uitzonderlijk voor een meisje wat soms helemaal geen middagslaapje meer doet. Maar daardoor was ze wel supervrolijk toen ze wakker werd. Ze liet me erg schrikken toen ik aan het koken was. Ik hield haar natuurlijk in de gaten en ze lag op haar buik in de buurt van de tv. Nog een minuut later hoorde ik een enorme knal, ik vloog uit de keuken van schrik. Ik dacht dat er iets omviel, misschien bovenop Sterre. Maar wat bleek? Sterre was al helemaal naar de deur gekropen, en had deze keihard tegen de muur gegooid. Ze is echt vliegensvlug, je kunt haar eigenlijk geen seconde meer uit het oog verliezen. Gelukkig was het niet zo heel erg. Zelf was ze helemaal niet geschrokken van de harde klap, ze lachte breeduit naar me toen ik kwam kijken!
No Comments