Stoer wijffie!
Gisteren kwamen opa en oma een dagje langs. Dat was gezellig. Er werd natuurlijk vreselijk veel met Sterre geknuffeld. Ook kreeg ze een heel mooi vestje wat oma zelf gebreid had! ’s Middags gingen we nog wat drinken bij Pavlov en toevallig zaten Musetta en Hotze daar ook met Nura. Had Sterre 3 weken geleden nog geen enkele aandacht voor Nura, nu bekeek ze haar uitgebreid. Nura is natuurlijk wat ouder en kon dus al helemaal zelf op de tafel staan en springen. Dat vond Sterre wel wat. Ik besloot Sterre ook even op tafel te laten staan en hielp haar net als Nura te springen. Dat vond ze geweldig, ze schaterde van het lachen! En Nura ook. Die meiden hadden de grootste lol samen, echt leuk om te zien. Gelukkig had Hotze een camera bij zich, want ik was die vergeten. Nu is er toch een hele leuke foto van die meiden samen! Nadat opa en oma weer naar huis waren, kwam de poes nog even bij Maik en Sterre op schoot zitten. Ook daar had Sterre alle aandacht voor, ze aaide, trok aan haar snorharen en kraaide van plezier. Chippy vond het allemaal prima. Helaas komt er na leuke dingen altijd weer iets minder leuks en dat was de 3e serie prikjes. We zagen er wel een beetje tegenop, Sterre was de afgelopen 2 keer toch best overstuur en ook in haar slaap was het flink snikken dan. Met lood in onze schoenen vertrokken we dus vanmorgen. Eerst werd ze natuurlijk gewogen en gemeten. Ze weegt nu 6410 gram, was 62 cm lang (maar volgens mij klopt dat niet, ik heb zelf 64 cm gemeten) en haar hoofdomtrek 41,5 cm. Allemaal netjes rond het gemiddelde voor een kindje dat nog volledige borstvoeding krijgt. De arts heeft ook nog even naar Sterre’s linkervoetje gekeken. Ze trekt dat al sinds de geboorte een beetje naar binnen. Nu ze begint te oefenen met staan, zien we dat ze het ook raar neerzet. We wilden weten of we daar misschien iets mee moesten, zoals fysiotherapie ofzo. De dokter heeft het gecontroleerd, maar het voetje is verder helemaal soepel en als je aan de kant van haar kleine teen er een beetje over wrijft corrigeert ze zelf meteen. We hoeven er dus niks mee, kennelijk vindt ze het gewoon fijn om haar voetje zo te houden, het is een maniertje van haar. Nou stik ik ook van de “maniertjes”, dus dat heeft ze niet van een vreemde… De verwachting is dat ze het, als ze echt gaat staan, vanzelf goed gaat doen. Daarna kwam het minder leuke gedeelte: de prikjes. De wijkverpleegkundige deed het en het was iemand die we nog niet eerder gezien hadden. Ik zei nog dat Sterre redelijk kleinzerig was en we waren dus voorbereid op hysterisch gehuil. Maar dat bleef uit! Sterre gaf geen kik, bij het eerste prikje. Het tweede prikje zag je haar gezicht wel even vertrekken en er kwamen heel even een paar traantjes, maar zodra ik haar pakte was het al over. Kennelijk kan deze mevrouw heel goed prikken. Of Sterre is gewoon een stoer wijffie. Toen we thuiskwamen was Sterre wel moe, ze viel haast gelijk in slaap. Ze sliep ook lang, dat is wel normaal na die prikjes. De andere keren deed ze dat ook, zowel overdag als ’s nachts. We hopen dus op een keertje doorslapen vannacht…
No Comments