Stukje kust

Stukje kust

Wat een heerlijke dag vandaag! Het toerisme ontvlucht en lekker rond touren in ons huurautootje. Na de nodige driftbuien in de ochtend (ik wil geen luier, ik wil geen kleren aan en ik wil geen staarten) was Sterre verder heel gezellig. We begonnen in Cacela Velha, een pittoresk dorpje bijna aan de grens met Spanje. Heel rustiek, prachtige vissershuisjes en mooie uitzichten op zee. We hebben er wat gewandeld en zijn toen naar Tavira gereden. Onderweg een paar keer gestopt om Sterre te laten zien dat sinaasappels en citroenen niet in de supermarkt groeien, maar aan een boom. We hebben zelfs een sinaasappel geplukt in een boomgaard (we vertellen later nog wel eens dat dat niet zo netjes was omdat we niet hadden gevraagd of dat mocht). In Tavira hebben we ons voor de zoveelste keer geergerd aan de Portugese bewegwijzering. We zochten een kasteel met uitzicht over de stad, maar bleven rondjes rijden. Na 6 keer wisten we zeker dat we geen enkel bordje gemist hadden en het echt niet aan ons kon liggen. We waren intussen flink chagerijnig van het zoeken. Hoewel we zeker wisten dat er een pot goud zou staan voor de toerist die het kasteel WEL zou vinden, hielden we het toch voor gezien en reden we door naar Olhao. Wederom een mooi stadje, met een lief kerkje en leuke kleine straatjes. Aan zee was een overdekte markt en een hoop terrasjes. Helaas stond er veel wind, waardoor het te koud was om daar te gaan zitten. We kozen dus een plekje in de stad waar geen wind was. Sterre mocht een ijsje kiezen. Van alle lekkere ijsjes koos ze naar ons idee de vieste, een soort chemisch uitziende spookjes die kennelijk een enorme aantrekkingskracht hebben op kinderen. En joepie, er zitten er 6 in 1 zakje, Sterre hoeft er maar 1 dus de rest mogen wij opeten…. Hierna door naar Faro. Daar was het ook flink zoeken naar de haven. Net toen we het wilden opgeven vonden we het toch. We missen de Tomtom dus heel erg! We liepen eerst de oude stad in, die tussen vestingsmuren staat. We zagen een mooie kerk, een bischopspaleis met sinaasappelbomen er voor en liepen toen terug naar het nieuwe gedeelte van de stad. We dronken een kopje koffie (en Sterre thee van citroenschillen waar ze notabene €2,50 voor durfden te vragen) op een terrasje in de zon en doken toen een boekwinkel in om voor Sterre 2 Portugese prentenboeken te kopen. Wij kopen in ieder land waar we met Sterre zijn een prentenboek uit dat land. We werden goed geholpen door een van de verkopers, die het een erg leuk idee vond en dus zeer behulpzaam was. Dankzij hem hebben we 2 heel mooie boekjes vonden, die hij ook nog even voor ons in het Engels vertaalde. Grappig trouwens om een Portugese versie te vinden van “het krijtje” van Marije Tolman, de vrouw van een collega van Maik. Intussen was het half 6 en we besloten op zoek te gaan naar een restaurantje. We kwamen terecht bij Dos Irmaos (2 broers). Een superleuke binnentuin net volop zon en fruitbomen/struiken. Papaya’s, kiwi’s, sinaasappelen, citroenen en passievruchten. Al snel raakten we in gesprek met een Belg en zijn Portugese vrouw, die er op stonden dat ze een fles wijn voor ons betaalden. Hij bleek psycholoog geweest en superrijk vanwege de verkoop van zijn bedrijf. Wat ik heel knap vond, was dat hij zonder dat we het er over hadden gehad raadde dat ik juf was (of eigenlijk was geweest) en Maik webdesigner. Wat betreft Sterre raakte hij niet uitgesproken over haar wijsheid en expressieve gezicht. Hij dacht dat ze het wel al goed zou doen op de kleuterschool… Ietwat overdreven, naar ons idee, al was het alleen maar omdat ze nog niet zo goed kan omgaan met dingen die moeten… Toen we weg wilden gaan stond hij er op dat we koffie met een soort amandellikeur van hem dronken, ook al hadden we 3 keer gezegd dat we genoeg alcohol op hadden. Ik heb de helft van het glas in een onbewaakt ogenblik in onze lege fles vino verde gekieperd. Toen we dan eindelijk afscheid namen werd ons ook nog een fles Portugese rode wijn in de handen gedrukt “voor thuis”. Hij had daar waar de wijn vandaan kwam ooit een vloer gelegd ofzo. Ach, we zullen het wel verdiend hebben denken we maar. Sterre wad intussen doodop (want ’s middags niet geslapen) dus we reden gauw naar het appartement terug. Onderweg ontdekten we dat we gisteren aan Vilamoura niets gemist hadden, net Las Vegas. Bedankt trouwens iedereen voor de tips!