Toch last
Het lijkt er op dat Sterre toch wel last heeft van de prik. Ze is vrolijk, maar ook hangerig en eet slecht. Ze slaapt ook slecht trouwens overdag en heeft ineens enorm last van verlatingsangst. Gisteravond lag ze lang te huilen voor ze in slaap viel en moesten we wel 4 keer gaan troosten, nu vanavond weer. Maik zit al ruim een half uur bij haar. Telkens als hij haar terug in bed legt begint ze weer. Zielig hoor. Al die indrukken ook, die nare mensen met naalden. Het ene moment lachen ze naar je, het volgende moment jassen ze zo’n spuit in je arm. Als je daar geen trauma van krijgt… Vanmiddag kwam Pieter lunchen. Helaas was het geen buiten-zit weer, dus konden zee de nieuwe terrastafel nog niet uitproberen. Ik was er sowieso niet bij. Maik, Sterre en Pieter aten dus gewoon binnen waar Sterre de show stal. Pieter moest haar beker aanpakken, haar vorkje aangeven, enz. Echt grappig. Ze kent hem intussen wel natuurlijk na al die donderdagmiddag lunchafspraken waar ze altijd bij is. Voor zover ik begreep ging er niet echt veel naar binnen, vanavond ook al niet. Ze voelde warm aan, maar koorts heeft ze niet dus wat het dan wel is? Ik hoop maar dat ze morgen weer wat lekkerder in haar velletje zit.
No Comments