Toch naar de echo
We zijn wel geweest. Ik voelde me niet heel oke, nog steeds niet eigenlijk, maar we zijn gegaan. Eerst werd er een uur lang naar het hartje en de hersentjes gekeken. Ik kon zelf helemaal niet meekijken, dat was wel jammer. Ik was namelijk vrijwilliger voor een curus, dus de studenten moesten om beurten proberen of ze ook alles aan het hartje konden zien wat nodig was enz. Naderhand mochten we nog in een ander kamertje en toen kregen we het koppie te zien. In 3/4d. Heel ander kindje dan Sterre, maar wel superleuk om te zien hoe dat gezichtje er nu uit ziet. Toen we thuis waren ben ik gelijk mijn bed weer ingedoken, terwijl Maik Sterre ging halen. Sterre had bij oma niet willen slapen, dus was ze in de auto in slaap gevallen. En toen ze thuis wakker moest worden was ze niet blij…krijsen! Gelukkig helpt in zulke gevallen de tv altijd wel. Omdat ik nog steeds niet meer aandurfde dan een geroosterd boterhammetje, had Maik Mc Donalds gehaald. Ondanks dat Sterre al gegeten had, at ze vrolijk nog wat frietjes, bitterballen en ijs mee. We hebben natuurlijk ook de foto’s van haar broertje of zusje laten zien en dat vond ze grappig zei ze. Niet dat ze heel geinteresseerd was, na 2 blikken was trok de tv weer. Daarna ging ze naar bed. Ik heb zelf erg slecht geslapen. Ik was wat koortsig en mijn hele lijf deed pijn. Om 4 uur kreeg ik honger dus ben ik maar weer wat geroosterde boterhammen gaan eten en daarna werd ik weer misselijk. Dat schoot niet echt op dus. Om 7 uur was Sterre wakker, ze kroop tussen ons in en eiste dat mama haar ging knuffelen en kriebelen. Maar ik had er geen zin in. Om duidelijk te maken dat ze het ECHT wilde, ging ze zo met haar benen over mijn hoofd liggen. Dat was het moment dat ik Maik vroeg of ie alsjeblieft met haar naar beneden wilde gaan. Ik was nog zo moe. Dat deed hij gelukkig dus kon ik nog even rustig liggen. Slapen lukte helaas niet meer. Ik hoop dat ik me snel weer wat beter voel!
No Comments