Twee keer hetzelfde uitje
Er staan weer 2 nieuwe filmpjes in het theater!
Domme mama. Maik ging klussen in huis. Ik ging in de tussentijd met Sterre fietsen. Het was best lekker weer en voor ons allebei goed om even de buitenlucht in te gaan. Een bestemming had ik niet. Ik ging gewoon een stukje op weg en zou wel zien wat me te binnen schoot om heen te gaan. Voor het gemak pakte ik uit de auto de afstandbediening van het hek. Er is ook een deur waar je met je fiets doorheen kunt, maar daar zit zo’n ding in dat ie vanzelf dicht gaat en dat is niet handig met een fiets. Als je net je fiets weer gepakt hebt, gaat de deur alweer dicht. Dus die afstandbediening is heel handig. Ik fietste richting het Malieveld en van daaruit naar Clingendael. Vervolgens door naar Wassenaar en via Clingendael weer terug. Onderweg ging ik met Sterre even ergens in het gras zitten. Dat was leuk. Ik probeerde nog een boterhammetje, maar ze had geen trek. Wel wilde ze de hele tijd lopen. Na verloop van tijd zagen we een reiger neerdalen, vlak voor onze voeten. Met zijn lange benen stapte hij over het gras. Sterre gilde het uit van plezier! Nu zeggen we als ze aan onze handen loopt als een soort mantra: lopen-lopen-lopen. Zodra Sterre de reiger zal lopen riep ze dan ook: lopi-lopi-lopi! Ook at ze bijna een tweetal boterbloemen en rolde ze door het gras. Een hoop fotootjes waard, helaas had ik geen camera bij me. Nou ja, ik heb geprobeerd wat plaatjes te schieten met mijn mobieltje, maar echt van goede kwaliteit zijn ze niet. Na een kwartiertje klommen we terug op de fiets. Het was even doortrappen, maar na een half uur reden we onze straat in. Ik voelde in mijn zak naar de afstandbediening om het hek te openen…maar hij zat er niet meer in. Oei! Verloren dus. Naast het feit dat ik nu alsnog door die ellendige deur naar binnen moest, is die afstandbediening ook nog eens vrij kostbaar en redelijk onmisbaar. Met hangende pootjes zocht ik Maik, die boven op Sterre’s kamertje met een hor aan het stoeien was. Hij baalde natuurlijk ook, en we besloten met de auto zo gauw mogelijk terug te rijden naar het plekje waar ik met Sterre op de grond gezeten had. Ik vermoedde dat het daar uit mijn zak gevallen was. Dus gingen we voor de 2e keer naar Clingendael, Sterre en ik. Toen we aankwamen op het betreffende plekje, liep er net een oma met 2 kindjes. Ik besloot te vragen of ze iets had gevonden. Nog voor ik mijn zin kon afmaken, hield ze de afstandbediening de lucht in. Ja dus. Pffff. Ben ik even blij. Ze was van plan geweest het bij het kantoortje af te geven. Ik wist niet eens dat er een kantoortje was, dus ik ben blij dat we net op tijd waren. Daarna gingen we nog eventjes zitten. Ik had nu wel aan de camera gedacht, dus leek het me een goed plan om nog een paar foto’s te maken. Sterre vond het ook wel leuk, al had ze het druk met stoeien. Na deze fotosessie liepen we nog langs de geitjes en de pony. Er waren jonge geitjes geboren, echt schattig om te zien. Met het pony hadden we een wat minder goede ervaring. Ik wilde hem aaien, en schrok omdat hij me leek te willen bijten. Maik (en nog een andere man) lachtte me uit. Maar nog geen 2 tellen later beet de pony in Maiks jas, en was niet van plan deze los te laten. Hij liet zijn tanden goed zien. Pas na flink rukken lukte het Maik zijn jas heelhuids uit de bek van dat beest te krijgen. Sterre was intussen aan het huilen, ze dacht natuurlijk: dat rotbeest komt aan mijn papa! Die heeft er dus weer een nieuwe angst bij: pony’s. Ze begon na het incident direct te zwaaien, zo van nou wij gaan weer hoor, doei! Ben benieuwd of ze er vanacht nog over gaat dromen…
No Comments