Vaderdag 2008
Vandaag was het weer vaderdag. Vorig jaar had Sterre daar nog niet zoveel van meegekregen, dit jaar snapte ze er nog steeds geen snars van, maar deed ze wel redelijk leuk mee met de voorbereidingen. Tot op zekere hoogte, want toen het te lang ging duren haakte ze af. De hartjesballonnen vond ze erg grappig, de hartjesbordjes ook nog wel, maar wachten op de croissantjes ging net iets te ver. Ze hing aan mijn been en bleef daar hangen tot ze klaar waren. Kennelijk stond Sterre niet echt voor in de rij toen het geduld werd uitgedeeld ;-) Gelukkig waren de croissantjes na 15 minuten bakken echt klaar, en konden we papa gaan verrassen. Sterre had het vooral druk met de ballonnen en het omgooien van een glas sinaasappelsap op ons nieuwe dekbed. Daarna rausde ze door het bed, dus hebben we haar veiligheidshalve maar op de grond neergezet. Na het ontbijtje is papa gaan klussen (’t is wat, op je vaderdag) en zijn Sterre en ik buiten gaan spelen. Er was nog een ander meisje buiten, Ilse. Zij is 2 jaar en had een fietsje. Sterre vond het prachtig. Op den duur heb ik haar even achterin het bakje gezet van het fietsje. Ze vond het heeeel erg leuk, maar ook heeeel erg spannend! Toen Ilse een half rondje gefietst had, vond ze het welletjes. Sterre moest er uit. En laat Sterre dat nou net niet zo leuk vinden… Een ware worstelpartij ontstond. Tussen mij en Sterre dan natuurlijk he, niet tussen de meiden zelf. Sterre vond mij namelijk echt een rotmoeder, dat ik haar zomaar uit het bakje van dat leuke fietsje haalde. Tja, dat moet ze ook leren, dat andere kindjes net als zij een eigen willetje hebben en het dus niet altijd kan gaan zoals jij wilt. ’s Middags gingen we op de fiets naar de verjaardag van Dion. Als altijd genoot Sterre van het fietsen. Op de verjaardag was ze heel lief. Ze speelde vooral met het playmobiel-voetbalelftal van Dion, waarbij in angstvallig in de gaten hield of er geen playmobiel-voetballetjes in haar neus, oor of mond verdwenen. Maar gelukkig ging het goed. Ze at wel 4 crackers en hoefde daarom ’s avonds thuis geen eten meer. Een peertje ging er gelukkig nog wel in.
No Comments