Van zitten naar liggen
Hoewel we er vanmorgen, nog voor vertrek naar het kinderdagverblijf, al 9 driftbuien hadden opzitten, was Sterre enorm goed gemutst toen ik haar ophaalde. Het was al een beetje laat, ze zat als een van de weinigen op de grond te spelen toen ze me zag binnenkomen. “Hee!” riep ze. Alsof ze zeggen wilde: die ken ik! Zodra ik haar had opgepakt begon ze alweer te zwaaien. Een andere vader, die ook net zijn kind kwam ophalen zwaaide terug en zei dat het leek alsof ze enorm veel zin had om naar huis te gaan. Bij het kinderdagverblijf staan er altijd auto’s langs de weg en dan zeg ik altijd dat Sterre moet kijken naar de auto’s. Vandaag zei ze toen we er langsliepen: oto! Bij de voordeur is het ritueel tegenwoordig dat Sterre op de bel mag drukken, daarna “as uit” en naar boven bij mama drinken. Hoewel ze niet echt een vermoeide indruk maakte, heb ik haar toch even op bed gelegd. Dat vond ze prima. Waarschijnlijk lag ze alleen maar te spelen, maar zo kon ik in alle rust koken. Tijdens het eten zat Sterre werkelijk helemaal onder de aardappel. Ze bleef het maar smeren. In haar haar, ogen, neus, orgen, handen, enz. Omdat ze me kusjes wilde geven (ook dat kan ze tegenwoordig) zat ik binnen de kortste keren ook onder de aardappel. Maik moest na het eten weg voor een afspraak, dus ben ik met Sterre naar boven gegaan om nog even op haar kamertje met haar te spelen. Muziek aan en dansen, zowel zittend, liggend als staand. Zo grappig om te zien, dat hele bovenlijf schudt aan alle kanten. Ze vindt het geweldig leuk om te dansen. Daarna ging ik Sterre een klein beetje plagen. Ze is namelijk nog steeds te lui om moeite te doen voor een speeltje dat ver weg ligt. Maar daar wilde ik verandering in brengen. Ik legde dus wat speelgoed aan de andere kant van de kamer en zette haar op haar billen neer. Na eerst 2 minuten mopperen begon ze pogingen te doen om op haar billen die kant op te schuiven. Toen dat niet goed lukte, helde ze voorover, deed haar beentjes op zei, ging op haar handen en knieen zitten en schoof zo op haar buik. Dat was voor het eerst, andere keren viel ze per ongeluk naar voren, maar nu ging het heel beheerst. Een beetje oefenen kan geen kwaad, dus deed ik het nog een paar keer. Tot ze het echt zat was. Toen zijn we, al dansend, gaan omkleden. Nog een boekje lezen, tandenpoetsen, drinken bij mama (dit keer wilde ze wel) en toen was het toch echt tijd om te gaan slapen.
No Comments