Verdrietig & bang
Het gaat de laatste dagen heel slecht met het eten van Sterre. Er gaan nauwelijks iets naar binnen. Alles is een worsteling, de hele dag zijn we bezig met eten. Het is zo zonde. Het ging zo goed! Eindelijk de 10 kilo gehaald, nu gaat het in rap tempo weer naar beneden. En waarom? Geen idee. Ze weigert alles. Vanavond aten we pannekoeken, wat ze toch echt lekker vindt. Maar als ze 2 happen heeft gegeten is het veel. Om half 7 zei ze ineens dat ze naar bed wilde. Een beetje boos heb ik haar opgepakt en in bed gelegd. We hebben haar niet meer gehoord… Is ze dan zo moe? Kan ze daardoor niet eten? Heeft ze er gewoon geen energie voor? Of wordt ze ziek? We weten het niet. Maar het maakt ons wel heel verdrietig. Een stap vooruit, twee stappen terug. Zo lijkt het tenminste. Meteen zijn we bang voor komende week. Als we in Portugal zijn. Gaat ze dan wel eten? Of helemaal niks? Wordt ze daar ziek? Zucht… Later op de avond werd ze toch weer wakker. Of misschien had ze wel helemaal niet geslapen? Na toch nog een bakje kwark, wat met veel hangen en wurgen naar binnen ging, was het tijd om te gaan douchen. Dat was leuk. Daarna samen met papa de koffer inruimen. Sterre zei de hele tijd: Sterre in het doosje zitten! Ze wilde er zelfs wel in slapen ;-) Toen het eenmaal tijd was om naar bed te gaan, begon ze ineens te piepen. Ze wilde niet en zei dat ze bang was. Voor de vakantie… Misschien dat het toch meer impact heeft dan wij beseffen? Wij weten wat dat is “op vakantie gaan”, maar zij heeft natuurlijk geen idee. Na wat gedoe lukte het toch om haar naar bed te krijgen, ze heeft ons niet meer geroepen (wat we wel verwacht hadden…). Maar zien hoe dat morgen gaat…
No Comments