Verzamelen en sjouwen

Verzamelen en sjouwen

De laatste weken is Sterre de hele dag door met 3 tassen aan het sjouwen. Ze stopt er vanalles in: doekjes, kaartjes, poppen, knuffels, potloden, enz. Als we iets kwijt zijn, echt kwijt, dan blijkt het in de tassen te zitten. Sterre houdt dan wijslijk haar mond, tot we zelf op het idee komen om daar eens te kijken. Wij worden er gek van. Van het feit dat we steeds alles kwijt zijn, van het feit dat er voortdurend rommel in die tassen zit en van het feit dat die tassen werkelijk overal mee naar toe moeten. Sterre zegt dan: ik ga naar school, en jij bent de juf. Soms staat ze midden in de kamer te staan en als je dan vraagt wat ze aan het doen is, dan zegt ze: ik zit in de bus. Ik ga naar school. Wat dit alles wel duidelijk aangeeft, is dat Sterre sinds kort heel goed zelf kan spelen. Ze heeft niet meer overal papa en mama voor nodig, maar gebruik haar fantasie om hele situaties met poppen uit te spelen. Ook is ze echt in de ban van de nieuwe baby. Ze sjouwt namelijk ook de halve dag met haar babypop. Dit is mijn zusje, zegt ze dan, ze is verdrietig. En dan gaat ze haar knuffelen. Ze wil ook telkens een echt flesje gevuld met water, om de pop de fles te geven. Best bijzonder voor een kindje dat ruim 2,5 jaar borstvoeding heeft gekregen, maar dat is dus wat je ziet in boekjes en speelgoedfolders en dus wil Sterre het ook. Wel zei ze van de week: als mama weer nieuwe melk heeft, mag ik dan weer bij mama drinken? Blijkbaar is ze het nog niet vergeten, maar ik ben benieuwd hoe dat in mei is. Dan zijn we tenslotte weer een half jaar verder. Gisteren reden we langs de Loosdrechtse plassen. Ik zei tegen Sterre: dat zijn de Loosdrechts Plassen. Sterre: ik moet helemaal niet nodig plassen! Vandaag waren we sinterklaas en zwarte piet aan het knutselen. Trouwens best knap dat Sterre in het gezicht van de sinterklaas precies op de goeie plekken 2 ogen, een neus en een mond tekende. De oogjes hadden zelfs tranen, want sinterklaas was verdrietig omdat de pakjes van de boot waren afgevallen en hij zwarte piet kwijt was. We hadden kaarsjes aan en toastjes op tafel staan. Met brie. Ik zei tegen Sterre: wil je ook brie. Sterre: nee, want ik ben nog geen 3, ik ben pas 2! Nou ja, zo was ons weekend dus. Vol gezelligheid, knutselen, lekker koken en gewoon samen zijn. Heerlijk ook dat ik zo nu en dan wat minder misselijk ben en dus weer zelf kan koken en ook de avondmaaltijd me af en toe weer smaakt!

No Comments

Post a Comment