Violet mondje
Sterre heeft het alweer leuk gehad op het kinderdagverblijf. Maik heeft haar weggebracht en dat ging prima. Ze begon meteen te lachen tegen de leidsters. Wij gingen ondertussen naar ons nieuwe huis kijken, want daar werd de keuken ingemeten. Het wordt zo leuk, we krijgen er steeds meer zin in! Toen we Sterre gingen ophalen hoorden we haar juist op de gang huilen. Ze was de box kennelijk beu. Dat kwam goed uit, ik kon haar meteen overnemen. Ze bleek keurig haar flesje leeg te hebben gedronken, te hebben geslapen en ze was ook nog even buiten geweest. ’s Avonds werd de Gentiaan Violet bezorgd door de apotheek. Hij had er al over gebeld, want kennelijk is er opeens heel veel vraag naar. Zou het heersen in ’t Haagse, de spruw? Hij heeft duidelijk uitgelegd hoe het werkt en dus zijn we er vanavond mee aan de slag gegaan. Eerst het hele mondje schilderen en dan meteen laten drinken. Na het drinken had ik twee paarse tepels en Sterre een knalpaars mondje. We vinden het eigenlijk heel zielig, het ziet er niet uit. Aangezien het heel heftig spul is, blijft die kleur ook nog een tijdje. Het moet echt slijten, je kunt het er niet afwassen. Het voordeel is echter dat, als je de verhalen mag geloven, de spruw binnen 4 dagen weg is. Terwijl je met Daktarin wel 3 weken moet smeren. En daar gaat ze dus van spugen. De foto’s de komende week zullen dus niet geweldig zijn, met die paarse lippen en dat paarse tongetje. Maar ach, het is voor het goede doel.
No Comments