Visjes kijken
Jawel, we zijn er: 9440 gr vandaag! Zoveel heeft ze zelfs nog nooit gewogen. We worden nu hebberig: zou 9500 gram ook lukken voor volgende week donderdag als we naar de kinderarts moeten? Of misschien nog ietsje meer zelfs? We gaan het wel proberen in elk geval. Sterre heeft trouwens alweer doorgeslapen vannacht, en dan echt doorgeslapen, dus van 8 uur ’s avonds tot 8 uur ’s morgens. Heer-lijk! Maik en ik komen helemaal bij. En waarom gaat ze dat nou ineens doen? Wij weten het ook niet, maar er zijn wel een paar theorieen. De eerste is dat Sterre gewoon gaat snappen dat 2-jarige kindjes niet meer ’s nachts horen wakker te worden. De tweede is dat ze, net als ik vroeger, pas gaat doorslapen als alle tandjes door zijn (als ik mijn moeder moet geloven was dat bij mij de reden namelijk), de derde theorie is dat Sterre nu ’s nachts geen honger meer heeft, omdat wij haar overdag voeren alsof ze een bouwvakker is. Ze krijg nu veel meer calorieen en vetten binnen en dat geeft natuurlijk een voller gevoel en meer reserves. Ze drinkt nu nog ongeveer 3 keer per dag bij mij, ’s morgens, ’s middags en ’s avonds. En een enkele keer ’s nachts dan nog. We zullen de reden nooit zeker weten, want Sterre kan het nog niet vertellen, maar het kan net zo goed een combi van alledrie zijn. Vanmorgen toen het ontbijt erin zat zijn we met de auto naar Sealife gegaan. Joyce en Lars kwamen ook en het was heel gezellig om met z’n vieren visjes te kijken. Ik had wel medelijden met Joyce, want die moest hard werken. Lars zit namelijk in de ren en klim fase en ze moest dus de hele tijd achter hem aan. Fijn als je dan een kindje hebt dat gewoon op schoot blijft zitten en aaah en oooh roept als er een schildpad of haai voorbij komt zwemmen. De Amazone, waar het donker was en sinistere muziek uit de luidsprekers klonk vond Sterre heel eng. Ze wilde meteen niet meer zelf lopen en riep woorden als: uit en weg! Het was leuk om te zien dat de zeepaardjes gevoerd werden, maar de topper voor beide kindjes was toch wel het plastic speeltoestel aan het einde van de wandeling. Sterre vond ook het speeltoestel in het begin een beetje eng (of kwam het dat ze bijna niet kon bewegen met een vest en een jas over elkaar aan?), maar toen eenmaal het ijs gebroken was begon ze te klauteren en over de glijbaan te glijden. Tegen half 1 waren we thuis en heeft Sterre nog even geslapen. ’s Middags ging ik werken en is Maik thuis geweest. Helaas was ze toen een beetje hangerig en ’s avonds ging er nauwelijks meer iets naar binnen. Geen idee waarom, hopen maar dat ze niet ziek wordt!
No Comments