Weer even wennen
De nacht was heel erg. Sterre werd ieder half uur wakker om te drinken. Niet zo gek natuurlijk als je de dag bent doorgekomen op alleen een zakje chips :-( Vanmorgen vroeg opgestaan, want Maik en ik moesten bloed laten prikken voor het DNA-onderzoek. We wilden Sterre niet belasten met weer een ziekenhuis bezoek, ook al was het dan niet voor haar, dus besloten we dat ze een ochtend naar het kinderdagverblijf kon om alvast te wennen voor volgende week. Toen we klaar waren met bloedprikken ben ik meteen doorgegaan om Sterre op te halen. Ze was lekker aan het spelen, en leek verrast dat ik er alweer was. Nu zijn het de Nationale Voorleesdagen deze week en de ouders mochten een boekje komen voorlezen. Ik had Sterre dus vanmorgen een boekje laten kiezen en dat had ik meegenomen. Eerst heb ik op de bank voorgelezen aan een paar kindjes, daarna met de leidsters overlegd hoe het werkt met eten en de medicijnen van Sterre. Gelukkig zijn ze bereid mee te werken, nu maar hopen dat het ook goed gaat. Het was goed gegaan in de ochtend, maar veel eten was er niet naar binnen gegaan. Zoals ik met mezelf had afgesproken heb ik er geen aandacht aan geschonken. Thuis wilde Sterre niet naar bed, dus heb ik haar nog even laten rondlopen om haar tenslotte toch op bed te leggen. Een uur later dan normaal. Ze sliep gelijk. Na een uurtje of 2 werd ze wakker en zijn we naar de bibliotheek gegaan om de boekjes te ruilen. In de bibliotheek was er een hele rare man die Sterre zomaar oppakte uit het houten treintje en haar op het treintje zette, zodat ze er niet meer af kon. Ik was op dat moment net de boeken in de wagen aan het leggen en zag het dus wel gebeuren, maar was er te laat bij om in te grijpen. Het is elke keer wat daar op die kinderafdeling, je kunt je kind er nog geen seconde uit het oog verliezen. Ik heb Sterre meteen gepakt en de man met een vernietigende blik aangekeken. Daarna gingen we naar beneden en heb ik de beveiliging aangesproken. Die bleken de beste man te kennen, een dakloze die altijd papiertjes opraapt in de bibliotheek. Ze hadden nog niet eerder gehoord of gemerkt dat hij aan kinderen had gezeten, maar ze gingen direct naar boven om hem er op aan te spreken. Toch raar dat zo’n vent gedoogd wordt, vind ik. Maar ja, wat doe je er aan he… Thuis begon Sterre over chipjes, maar die heb ik niet gegeven. Uitgelegd dat ze haar boterham niet had opgegeten vanmorgen en vanmiddag en ze dus geen chipjes kreeg. Toen wilde ze rozijntjes. Weer uitgelegd dat ze die pas zou krijgen als ze aardappel en erwtjes had gegeten. Eerst zat ze daarover te jengelen, maar uiteindelijk ging de gebakken aardappel vlot naar binnen. De erwtjes werd een heel gedoe, maar tenslotte bleek te tip van Nancy te werken: het wegzetten en zeggen dat ze het niet meer mocht eten. Ineens gingen de erwtjes achter elkaar naar binnen, zo zie je maar weer wat een spel het is. Uiteindelijk kwamen we niet op de gewenste hoeveelheid calorieen uit vandaag, we kwamen er ruim 100 tekort. Ze was zelfs niet meer te paaien met chocola of chips, dus blijkbaar was het toch voldoende. Of niet, maar dat horen we dan donderdag wel. We zijn bang dat Sterre verkouden gaat worden, want ze niest zichzelf ongelukkig vandaag. Daarnaast zit ze steeds met haar vinger in haar mond en zegt ze pijn te hebben aan haar kaak. Het zou me dus niets verbazen als ook de laatste 4 kiezen zitten te werken. Het lijkt me echt een verademing als dat hele gebit door is en we daar geen last meer van kunnen hebben!
No Comments