Wenkbrauw
Na het slapen liep Sterre de badkamer binnen om naar de wc te gaan. Op de grond lag een bruin draadje (van een handdoek). Sterre raapt het op en zegt beteuterd: mama kijk, een wenkbrauw… Ik krijg accuut de slappe lach, nee joh, das geen wenkbrauw, dat is een draadje. Sterre wordt boos en roept: dat is wel een wenkbrauw, die is van mijn pop afgevallen! Ik blijf er bijna in, Sterre stampvoet ondertussen van boosheid: jij moet niet lachen mama! Dat is niet leuk voor de pop! Okee, Sterre, ik probeer niet meer te lachen en jij hebt daar een heuse wenkbrauw in je handen. Gedurende de rest van de avond doe ik regelmatig een hand voor mijn oog en roep: au au ik ben mijn wenkbrauw kwijt, ik ben ‘m verloren! Volgens mij ligt ie in de badkamer! Gaandeweg kan Sterre er ook de humor wel van inzien en als ze merkt dat zelfs papa het een erg grappig verhaal vindt kan ze er ook om lachen. En passant meldt ze vervolgens even dat bij de cijfers op haar digitale horloge het nummer 32 staat. We kijken en het is nog waar ook…
No Comments