Worst night
Dit was echt de “worst night” in weken! Sterre had overduidelijk last van krampjes vannacht en was daardoor vreselijk onrustig. Ook werd ze om de haverklap wakker. Ik denk dat we alles bij elkaar misschien 3 uurtjes geslapen hebben. En dan te bedenken dat we al ongeveer 2 weken gedoe hebben ‘s nachts… We raken redelijk oververmoeid zo langzamerhand. Ik besloot dan ook het sporten te laten voor wat het is en gewoon een relaxdag in te lassen. Aangzien het weer ook de hele dag niks voorstelde, hebben we die relaxdag lekker thuis doorgebracht. Een beetje spelen met Sterre, een beetje op de laptop gezeten, een beetje gelezen, veel meer heb ik vandaag niet gedaan. Maik wel, die heeft heel braaf zijn paperassen zitten uitzoeken. Ik moet er dan wel bij vertellen dat ik de mijne altijd direct opberg, waardoor er niets uit te zoeken valt… Vanavond stonden er boontjes met aardappels en een speklapje op het menu. De speklapjes waren over van de bbq gisteren. We hadden verwacht vandaag weer te kunnen bbq-en, maar dat hadden we mis. Dan maar gewoon in de pan bakken. Sterre begon met een boontje, maar dat vond ze wat lastig. Het zijn lange dingen en als je het dan oppakt, hangt er een heel stuk boon onderaan je vuistje. Bovenaan zit echter niks, dus hoe moet je dat iets in je mond steken? Ze sabbelde dan ook voornamelijk op haar hand en had niet door dat als je je hand draait, je dan wel je boontje in je mond kunt stoppen. De aardappel viel beter in de smaak. Als eerste werd ie volledig geboetseerd in een vorm waar wij niets van konden maken, maar waar Sterre waarschijnlijk een overheerlijk ijsje van borstvoeding in zag ofzo. Daarna begon ze stukjes in haar mond te steken. Aan haar gezicht te zien vond ze het wel wat, bovendien stak ze een heleboel stukjes achter elkaar naar binnen. Helaas snapt ze nog altijd niet goed hoe ze de boel moet doorslikken, dus al kokhalzend komt het dan weer naar buiten. De tafel, grond en kinderstoel waren wederom een grote puinhoop, maar dat mag de pret niet drukken. Sterre werd er blij van en dat is het belangrijkste. Ze geeft trouwens keurig aan dat ze het beu is, dan begint ze te mopperen en wil ze niet meer eten. Nu hopen we van harte dat ons vannacht een beter nachtje gegund is. Toch bereiden we ons maar weer op het allerergste voor…
No Comments