Zelf pizza maken

Zelf pizza maken

Ondanks de verkoudheid sliep Sterre vannacht redelijk. Wel hoorden we haar regelmatig hoesten. Vanmorgen heeft ze gezellig nog even bij ons in bed gespeeld met de afstandbediening van het bed. Niets is leuker dan je papa en mama met hun hoofd en benen op en neer laten gaan ;-) Of de Ouders van Nu in bed lezen, want dat deed ze daarna. Papa maakte een ontbijtje en dat aten we op en daarna gingen we om beurten douchen. Vervolgens ging Sterre met papa mee boodschappen doen, vaste prik op zondag. Ze mag dan helpen de spullen in het karretje te leggen en dat vindt ze erg leuk. Ik was intussen weer naar de sportschool. Eenmaal terug van het boodschappen doen werd er nog een boterhammetje gegeten en daarna ging Sterre naar bed. Ze sliep lang, tot bijna half 4. We hadden nog even naar buiten gewild, maar gezien de stortbuien die met enige regelmaat uit de lucht vielen zagen we er vanaf. Sterre vermaakt zich binnen met haar speelgoed ook wel. Tegenwoordig zegt ze al: pele en wijst dan naar het speelgoed. Ze heeft gepuzzeld, gedanst op de klassieke muziek, op de wheelybug rondgereden en gespeeld met de vormenstoof. Aan het einde van de middag gingen we pizza maken. Sterre mocht haar eigen pizza maken. Vooral de champignons waren favoriet. De ham ook trouwens, maar die ging regelrecht haar mondje in, in plaats van op de pizza. Toen de pizza gebakken was gingen we hem opeten en Sterre at dit keer warempel ook een heleboel. Misschien omdat ze ‘m zelf had gemaakt? Na het eten nog even spelen en toen douchen en naar bed. Dachten we…. Sterre was het daar namelijk niet mee eens. Het hele bedritueel verliep prima, tot het moment dat ik haar kamertje uit liep. Toen begon ze te krijsen. En niks hielp. Zelfs niet bij haar gaan zitten, zoals we soms doen. Ze zat alleen maar te wijzen: die die! Ik begreep niet wat ze bedoelde. Tenslotte nam ik haar mee naar beneden. Daar bleef ze lang op het kussen zitten. Maik en ik schonken geen aandacht aan haar. Dat was oke. Ze ging wel spelen. Na verloop van tijd besloten Maik en ik een grap uit te halen. We gingen zelf naar boven. Doei, riepen we, wij gaan slapen! Sterre keek verbaasd om. Toen we boven waren begon ze heel hard te huilen en mama te roepen. We lieten het even gaan en gingen na een minuut of 5 weer naar beneden. We pakten haar op en brachten haar naar bed. Even was ze onder de indruk. Maar niet voor lang. Ze zette het alweer op een krijsen. Ik was er klaar mee en ging naar beneden, maar Maik had nog de illusie dat ie haar stil kon krijgen. Hij ging bij haar zitten. Wel een uur. Af en aan hoorde ik haar huilen en stil zijn. Uiteindelijk kwam ook Maik naar beneden, zijn hoofd op onweer. Sterre huilde alweer (of nog steeds). Maik was ontzettend kwaad. Na een minuut of 20 huilen gaf ze het gelukkig wel op en we hopen dat ze zodirect ook eindelijk gaat slapen.

No Comments

Post a Comment