Zonning!

Zonning!

Na een heerlijke doorslaapnacht stonden we vanmorgen vrolijk op. Het zonnetje scheen al. Echt lenteweer. Helaas verwachtte ik een pakketje en kon ik niet de deur uit. Dus hebben we wat binnen gespeeld. Er was vandaag 1 driftbui (dat is een goede score), nadat Koekeloere uit ging. Tja, we gaan natuurlijk niet de hele ochtend voor een scherm zitten. Een programmaatje is genoeg. Na de driftbui, die op te lossen viel door te gaan puzzelen (dit kan Sterre tegenwoordig al behoorlijk goed zelf), was het tijd om naar Paula te gaan. Paula is de fysiotherapeut. Sterre vindt het erg leuk om daar heen te gaan. De hele zaal stond al volgebouwd, dus kleertjes uit en direct aan de slag. Sterre vond heel veel dingen weer vreselijk eng, en liep daar dus omheen in plaat van er over heen. De trampoline vindt ze fanatistisch, daar is ze dan weer niet bang. Maar alle trucjes die Paula verzint om Sterre over een houten trap of over de matten te laten lopen mislukken. Sterre weigert het, waarschijnlijk omdat ze bang is te vallen. Dit keer kon Paula Sterre’s spiertjes en gewrichten onderzoeken. Hieruit bleek dat zij hypermobiel is, dwz dat haar bindweefsel niet stevig is en haar gewrichten erg “los” zitten. Zo zwikken haar enkels naar binnen, maar kan ze bijvoorbeeld ook haar pink bijna op haar pols leggen (bij het naar achter buigen van haar handje). Dat is bijzonder en dus niet normaal. Hier kan ze last van hebben bij het lopen, rennen en springen. Ze is daardoor niet zo stevig en haar spiertjes moeten extra hard werken om alleen maar stabiel te blijven. Daarnaast bleek ook dat ze niet zoveel spierkracht heeft. Dit noemen ze hypotonie. De hypotonie is gelukkig niet heel extreem, maar wel opvallend. De hypermobiliteit is wel vrij extreem. Toen we klaar waren bij Paula wilde Sterre niet mee naar huis. Ze vond het zo leuk dat ze boos op de trampoline ging liggen. Alle mooie woorden van de fysio hadden geen effect, pas toen ik zei dat ik dan wel alleen naar huis ging rende ze gauw mijn kant op ;-) Na de lunch is Sterre haar bed in gegaan en sliep bijna de hele middag. Wat ik wel jammer vond, want daardoor konden we niet meer even op de fiets naar de speeltuin ofzo. We hebben nog wel een uurtje buiten in de zon zitten lezen en ik heb er zelfs gekleurde wangen van. Verder gebeurde er ook nog iets geks vandaag. Ik had al eerder gemerkt dat Sterre af en toe wat aan het staren is. Ik dacht dat ze dan aan het dagdromen was. Gisterochtend duurde dit dagdromen echter heel lang en ook op een gek moment. We zaten aan het ontbijt en ik vroeg wat ze wilde drinken. Er kwam geen reactie en Sterre bleef wel 10 seconden zo staren. Daarna ging ze ineens weer verder met wat ze aan het doen was en leek mijn vraag niet gehoord te hebben. Vanmorgen gebeurde iets soortgelijks. Vlak voor we naar de fysio gingen pakte Sterre haar laarsjes. Ze kwam aanlopen en ineens stopte ze, staarde weer voor zich uit en reageerde niet meer op mijn aansporen om door te lopen. Na een paar seconden leek het voorbij en kwam ze alsnog naar mij toe lopen. Ik vraag me af of dit geen absences zijn. Ik had ooit een jongentje in de klas die dat had en het ziet er wel een beetje hetzelfde uit. Wel iets om even in de gaten te houden dus…

No Comments

Post a Comment